"Podatek od Netflixa" może być pretekstem do podniesienia opłat
Eksperci uważają, że dodatkowe pieniądze dla polskiej kinematografii zaowocują większą liczbą produkcji (fot. Mollie Sivaram/Unsplash.com)
Od dziś obowiązuje tzw. podatek od Netflixa. Opłata w wysokości 1,5 proc. przychodu, pobierana od dostawców wideo na żądanie (VoD), będzie przekazywana do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Do budżetu PISF ma wpływać ok. 20 mln zł rocznie.
Przepis o nowej opłacie audiowizualnej został wprowadzony w tzw. trzeciej tarczy antykryzysowej przygotowanej przez rząd. Dotyczy on łącznie 100 firm, które prowadzą 160 serwisów wideo na żądanie.
– Niektórzy dostawcy mogą wykorzystać to jako pretekst, żeby zrobić podwyżkę. Jednak nie ma co się doszukiwać złych intencji, 1,5 proc. od przychodu to bardzo dużo – mówi Michał Kozicki, były prezes HBO Polska. Dodaje, że każdy nowy podatek obciąża finalnego płatnika. – W tym przypadku finalnym płatnikiem są abonenci, którzy prędzej czy później odczują tę opłatę na własnej skórze – tłumaczy.
20 mln zł rocznie ma trafić do PISF
W uzasadnieniu rządowego projektu oszacowano, że nałożenie na dostawców VoD obowiązku dokonywania wpłat na rzecz PISF przyniesie tej instytucji przychód w wysokości ok. 15 mln zł do końca tego roku oraz co najmniej 20 mln zł rocznie w kolejnych latach. Z danych przedstawionych przez Europejskie Obserwatorium Audiowizualne wynika, że największe kwoty na rzecz PISF musiałyby przekazać: Netflix (6,4 mln zł), Ipla Polsatu (4 mln zł) i Player TVN (1,5 mln zł).
Jacek Kulczycki, CEO Oto Film, uważa, że te pieniądze będą dużym zastrzykiem dla polskiej kinematografii, który z pewnością zaowocuje większą liczbą produkcji. – Wiele lat temu, kiedy powstawał PISF, opodatkowano stacje telewizyjne, przeciw czemu protestowały. Okazało się, że dzięki temu podatkowi tak bardzo zasiliły kinematografię, że powstawało dwa razy więcej filmów rocznie – mówi Kulczycki. Dodaje, że zmiany są nieuchronne, bo trudno wymagać, żeby państwo w pełni finansowało kinematografię, dlatego muszą się znaleźć inne źródła. – Netflix jest dobrym źródłem, bo platformy streamingowe przeżywają obecnie rozkwit, i co za tym idzie, będą miały więcej pieniędzy na inwestycje – tłumaczy.
Projekt zakłada zwolnienia z opłat tych dostawców, których liczba użytkowników nie przekroczyła 1 proc. użytkowników usług szerokopasmowego internetu. W zeszłym roku było ich 7,77 mln, więc opłata będzie nałożona na serwisy, które mają więcej niż 77,7 tys. odbiorców.
Branża zaskoczona
Decyzja w sprawie tzw. podatku od Netflixa była niespodziewana dla branży kreatywnej i środowiska twórców, którzy od lat apelują o wprowadzenie zmian w sprawie opłaty od czystych nośników. Obecnie producenci i importerzy sprzedający urządzenia i nośniki służące do kopiowania odprowadzają opłaty od takich sprzętów, jak płyty CD i DVD, karty pamięci, dyski twarde, kserokopiarki i skanery (nie mogą przekraczać 3 proc. ceny produktu, średni poziom opłat w Polsce wynosi 1,57 proc.). To, jakie urządzenia i nośniki podlegają opłacie, reguluje rozporządzenie ministra kultury (nie uwzględnia np. smartfonów czy tabletów). Ustala ono także, które organizacje mają prawo pobierać i dzielić opłaty. Piszemy o tym w najnowszym wydaniu magazynu "Press". - Działa skuteczny i profesjonalnie koordynowany lobbing przeciwników tych opłat - mówi "Press" Stanisław Trzciński, kulturoznawca i właściciel agencji STX Music:Solutions. A wiceprezes ZAiKS Miłosz Bembinow po rozmowach z wicepremierem Piotrem Glińskim liczy, że sprawa zostanie wreszcie uregulowana. - Czekamy na to bardzo długo - przyznaje.
(BAE, 01.07.2020)
