Nominacje do Grand Press 2014 – w kategorii Publicystyka

Wojciech Staszewski, Bronisław Wildstein, Rafał Woś, Michał Matys, Elżbieta Sidi, Marek Górlikowski i autorzy telewizyjnej debaty w TVP Kultura są nominowani do Grand Press w kategorii Publicystyka.

1/ „Kontrreformacja 2.1” – Wojciech Staszewski („Newsweek Polska”) prezentuje sześć przykazań państwa wyznaniowego i na kolejnych przykładach udowadnia, że jest nam coraz bliżej do niego.

2/ „Jestem Polakiem, pomagam Ukrainie” – Bronisław Wildstein („Tygodnik do Rzeczy”) stwierdza, że Polskę stać na samodzielną politykę wobec Ukrainy, a obecny w naszej polityce zagranicznej minimalizm wywodzi się wprost z błędnej, jego zdaniem, koncepcji narodowego egoizmu Romana Dmowskiego.

3/ „Majątkowa nierównowaga” – Rafał Woś („Dziennik Gazeta Prawna”) udowadnia, że rozwarstwienie majątkowe w Polsce jest niedoszacowane, nienaturalnie duże i stawia nas poniżej sąsiadów, na równi z krajami o niskim poziomie rozwoju.

4/ „Łódź miasto przeklęte” – tekst Michała Matysa („Gazeta Wyborcza”) będący próbą diagnozy, co za fatum wisi nad Łodzią, że mieszkańcy wolą ją raczej opuszczać, niż do niej wracać, pomimo korzystnie przebiegających autostrad i nowych inwestycji.

5/ „Serdecznie witamy w Auschwitz” – Elżbieta Sidi („Gazeta Wyborcza”) wykazuje, że coroczne wycieczki młodych Izraelczyków do Polski mają w programie wyłącznie miejsca straceń, dlatego po tygodniowym pobycie młodzi Żydzi nic o prawdziwej Polsce nie wiedzą, mając nas wszystkich za antysemitów.

6/ „Hala odlotów. Powstanie warszawskie – pamięć, mit, popkultura” – autorzy telewizyjnej debaty: Katarzyna Janowska, Marzena Podgórska i Krzysztof Olesiński (TVP Kultura), dociekają, czy multimedia, współczesne kino i nowoczesne muzea przekazują młodym prawdę o powstaniu warszawskim, czy raczej popkulturowo zakłamują jego klęskę.

7/ „Zwykła dziewczyna, która była aktorką” – tekst Marka Górlikowskiego („Gazeta Wyborcza”), krytyka mediów i społeczeństwa, które z umierania aktorki Anny Przybylskiej uczyniły dobrze sprzedający się spektakl. Z szacunku dla aktorki autor nie wymienia jej nazwiska, by nie brać udziału w handlowaniu jej śmiercią.
 

(11.12.2014)