TVP pokaże spektakl telewizyjny "Do DNA" w reżyserii Ewy Kaim
(fot. pixabay.com)
Teatr Telewizji pokaże premierę przedstawienia telewizyjnego "Do DNA" w reżyserii Ewy Kaim, które zdobyło w 2017 r. Grand Prix 35. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Emisja spektaklu 26 grudnia o godz. 18.25 w TVP Kultura.
"Do DNA" - spektakl dyplomowy z krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych - był prezentowany już na licznych festiwalach w Polsce (m.in. w 2017 r. na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych ITSelF w Warszawie). "Sukces widowiska to zasługa przede wszystkim wykonawców: piątki studentów AST IV roku specjalności wokalnej-aktorskiej. Dzięki nim widz nie otrzymuje tylko składanki przaśnych piosenek i przyśpiewek w »cepeliowym« duchu. Reżyserka spektaklu Ewa Kaim wraz z dramaturgiem Włodzimierzem Szturcem głównym bohaterem czyniąc pieśń ludową, przyjrzeli się jej istocie oraz roli, jaką odgrywała i dalej odgrywa na polskiej wsi" - czytamy w materiałach Teatru TV.
"Całość to zwarta muzyczna opowieść obrazująca fragment życia dawnego świata rodem z polskiego folkloru, skomponowana z oryginalnych pieśni ludowych gromadzonych m.in. przez Oskara Kolberga. Motywem przewodnim są tutaj wyśpiewane ludzkie doświadczenia: miłość, wesele, śmierć, uzupełnione epizodami wojny, narodzin dziecka, biedy czy doli człowieka" - napisano w zapowiedzi.
Spektakl nie ma na celu przedstawienia uniwersalnej historii czy też prezentacji piękna samego śpiewu. "To raczej próba oddania swoistej alchemii pieśni, polegająca na wydestylowaniu z niej, jej istoty, dźwięków i fonemów – duszy, czegoś na kształt kodu genetycznego +kulturowego DNA+, które składa się z najpierwotniejszych emocji: lęku, bólu, cierpienia, radości, podniecenia, żądzy…" - czytamy w materiałach Teatru TV.
Jak twierdzą twórcy spektaklu: "chcemy sprawdzić, czy rzeczywiście zatarła się potrzeba śpiewu i potrzeba pieśni. Czy dziś jeszcze mamy pierwotną siłę powrotu do źródeł, z których wyłania się głos? Próbujemy dotrzeć do przestrzeni, z których wydobywają się pieśni. Poza chaosem małoznaczących, ale i pustych, a często agresywnych brzmień codzienności, w której żyjemy, pragniemy odnaleźć prawdziwe głosy i tony istnienia. Chcemy poprzez śpiew dowiedzieć się, czy możliwa jest jeszcze podróż do głęboko ukrytego archaicznego świata. Do źródeł, które wysychają cicho".
Autorami scenariusza "Do DNA" są Ewa Kaim (także reżyser spektaklu telewizyjnego) i Włodzimierz Szturc. Scenografię, kostiumy, projekcje i światło zaprojektował Mirek Kaczmarek, a choreografię opracował Maćko Prusak. Autorem zdjęć jest Dariusz Pawelec.
W spektaklu występują: Dominika Guzek, Agnieszka Kościelniak, Weronika Kowalska, Jan Marczewski, Łukasz Szczepanowski oraz Dawid Sulej Rudnicki (fortepian, basy).
Przedstawienie miało swoją premierę 12 listopada 2016 r. na scenie PWST w Krakowie.
Ewa Kaim (ur. w 1971 r. w Oświęcimiu) jest absolwentką Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie (1996). Od 1995 r. pracuje w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie; jest też wykładowczynią krakowskiej PWST (obecnie Akademii Sztuk Teatralnych). W 2000 r. otrzymała Nagrodę im. Leona Schillera.
W Teatrze TV zagrała, m.in.: Popadiankę w "Śnie srebrnym Salomei" Juliusza Słowackiego (1995), Pelagię w "Sawie" Leonida Andrejewa (1996), Malwinę w "Wiośnie Narodów w cichym zakątku" Adolfa Nowaczyńskiego (1997), Sarę Tansey w "Bohaterze naszego świata" Johna Millingtona Synge'a (1997), Pannę Zampa w "Wielkiej magii" Eduardo de Filippo (1999), Isabellę w "Miarce za miarkę" Williama Szekspira (1999), w "Operze Mleczanej" Stanisława Radwana (2004), Pasażerkę w "Doktor Halinie" Grażyny Treli i Marcina Wrony (2008), Violę w "Koncercie życzeń" Beaty Dzianowicz (2009). Za tę ostatnią rolę otrzymała w 2009 r. wyróżnienie aktorskie na IX Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie.
Za reżyserię spektaklu "Do DNA" otrzymała w 2016 r. "Ludwika" za najlepszą reżyserię spektaklu dyplomowego PWST, a w 2017 r. została uhonorowana Nagrodą Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego.
(PAP, 25.12.2017)
